27 Kasım 2011 Pazar

çok şey değişti hiç birşey değişmedi

2006 yılında yazdıklarımı okudum hüzünlendim. Zaman aslında nekadarda çabuk geçmiş. O zamanlar bana hiç geçmiyor gibi gelsede. Aynen bugun oldugu gibi.
Şama maka yedi ay bitti bu şehirde. Alışamadım.
Geçmiş yazılarda hep işyerimden şikayet etmişim. Kurtulmak istemişim. Evet kurtuldum. Pişman değilim ayrıldıgım için. Fekat ufak bir ayrıntıyı atlamışım evde bu kadar sıkalacağımı hiç düşünmemiştim. Boş boş oturmak aylak aylak gezmek bir yere kadar. İnsan birşeyler ortaya koymak istiyor. Düşünüyorum neler yapabilirim diye hiçbirşey çıkmıyor. Eskiden yaptığım hobime dönsemmi dönmesemmi kararsızım. Düşüneyim biraz daha.
İkinci bebek düşünüyoruz uzun süredir. Yine olmuyor. Tekrar gidicem doktora. Tekrar tahliller muayeneler vs geriyor düşündükçe. Bir taraftanda yaş geçiyor. İyi bir doktor arıyorum. Galiba her birine gidip muayene olarak bulacağım iyi doktoru :)
Kuzucum haftaya sabah gidecek kreşe öğleden sonraları bize ait. Yapacak birşeyler buluruz elbet.

Hiç yorum yok: